15. Een wild avontuur in een knal week.

Hoi lieve allemaal,

Hoe gaat het met jullie? Hier is nog steeds alles helemaal prima! Sinds ik terug ben van het Kruger National Park zijn mijn dagen in het teken komen te staan van het afronden van mijn opdrachten. Wat een werk zeg, maar stukje bij beetje kom ik er wel hoor. Inmiddels heb ik het grootste gedeelte erop zitten. Wat trouwens ook geld voor mijn stage. Afgelopen week heb ik samen met Nicki en Kim onze producten afgerond voor de stage. 12 spelkaarten die in de toekomst gebruikt kunnen worden door de facilitators van de Foundation Phase Groep waar wij les geven, maar eventueel zelfs ook op andere scholen die aangesloten zijn bij de Amy Biehl Foundation. Het is een kleurrijk resultaat geworden waar we al veel leuke reacties op gekregen hebben. Hopelijk gaan ze goed gebruikt worden! Ook hebben we onze hockey handleiding voor de hockey facilitators afgerond. Dit is namelijk een programma dat nog niet bepaald populaire is op de na schoolse opvang. Op nog maar één school (van de 5) wordt het aangeboden, vraag me niet op wat voor een manier want dat is niet bepaald positief. Wij hebben in ieder geval een basis aangeboden waarmee verder gewerkt kan worden om het programma te verbeteren! Erg druk geweest dus, maar met resultaat!

Omdat ik afgelopen week veel achter mijn laptop gezeten had en hier eigenlijk wel een beetje klaar mee was, zijn we gisteren richting Gansbaai gereden. Dit is een dorpje zo’n 2 uur rijden vanaf Kaapstad. Het dorpje staat bekend om zijn ‘Shark cage diving’ avonturen en ja jullie raden het al, hier hebben wij ons natuurlijk aan gewaagd. Met gevaar voor eigen leven betraden we de boot waarmee we de zee op gingen. Eenmaal aangekomen op de plek, werd de boot vast gemaakt aan de kooi waarin alles ging gebeuren. De eerste haai kwam gelijk al zijn neus laten zien! Wat een gaaf beest zeg, maar wel erg lelijk moet ik eerlijk toegeven.. Wij zaten natuurlijk in groep 1 en mochten ons als eerste in een wetsuit hijsen. Op dit moment begon al het gedonder… Ben ik zeeziek? Nee dacht ik.. Maar helaas, ik ben toch echt heel erg zeeziek. Met moeite kreeg ik mijn wetsuit aan en trillend op mijn benen betrad ik de kooi. Hier werd ik uiteindelijk alleen nog maar zieker van, waardoor het voor mij niet zo’n prettige ervaring was. Nadat ik enkele haaien voorbij heb zien zwemmen, nog geen meter van me vandaan trouwens, heb ik maar besloten om eruit te gaan. Dit was maar goed ook, want gedurende de reis heb ik veelal de zijkant van de boot bekeken en de haaien ‘gevoerd’ met onder andere mijn ontbijt. Het ging allemaal iets anders dan gepland, maar gelukkig lieten de haaien zich zelf goed zien. Ze zwommen aan mijn kant van de boot rustig langs, terwijl aan de andere kant flink gelokt werd. Haaien kwamen op het aas af duiken en soms had ik het idee dat de haai een bezoekje bracht IN de boot. Gelukkig is dit niet gebeurt! Na 2 uur was het tijd om weer terug te gaan richting land. Wat een super gave en vreselijke ervaring in één. Iets wat ik zeker iedereen zal aanraden (wanneer je niet zeeziek bent), maar wat ik in ieder geval niet weer doe! Gelukkig heb ik de video beelden nog, gratis te bewonderen bij thuis komst. 

Vanmiddag zijn we samen naar Waterfront gereden om wat spullen te halen voor komende week. Komende week is namelijk alweer onze laatste stageweek hier in Zuid-Afrika! Donderdag gaan we afscheid nemen van alle medewerkers van de organisatie, maar ook van alle lieve kinderen waar we een steeds betere band mee gekregen hebben. Ik ga ze stiekem heel erg missen denk ik! Gelukkig mag ik nog een weekje! Morgen zullen we met de kinderen onze Zuid-Afrikaanse vlaggen gaan versieren, van elk kind wordt de hand geschilderd in een bepaalde kleur waarmee ze een handafdruk mogen zetten op al onze vlaggen. Op deze manier kunnen we de kinderen en deze leuke tijd blijven herinneren! Wat we verder gaan doen ga ik nu nog niet verklappen, anders is de een a laatste blog van volgende week niet spannend genoeg meer! ;)  

Ik wens iedereen een hele fijne week toe en we zien elkaar snel weer! Nog maar 12 dagen te gaan..

Time flies when you are having fun!

Dikke knuffel en veel liefs vanuit Kaapstad,

Marlieke.