12. Het aftellen is begonnen..

Goedemorgen!

Hoe gaat het met jullie? Begint het mooie weer eindelijk te komen of laat het nog steeds op zich wachten? Ik doe hard m’n best om het mooie weer wat wij afgelopen maanden gehad hebben jullie kant op te sturen! De wind is soms alleen zo hard hier, dat het vast wat vertraging opgelopen heeft.. 

Na twee weken vakantie gehad te hebben tijdens onze fantastische stage maanden in Zuid-Afrika, was het deze week weer tijd om aan het werk te gaan bij de Amy Biehl Foundation. Natuurlijk was dat weer even wennen en omschakelen! Maar we zijn weer hard aan het werk en inmiddels druk bezig met jawel, het afronden! Nog maar 6 weken te gaan en het aftellen gaat toch echt een beetje beginnen. We hebben nog veel mooie dingen in het vooruitzicht, waaronder ons bezoek aan het Kruger National park, maar we moeten er wel rekening mee gaan houden dat het ook zo 10 juni kan zijn en we al het moois weer achter ons moeten gaan laten. Nu genoeg hierover, wat heb ik deze week eigenlijk allemaal gedaan vragen jullie je vast af?

Eigenlijk niet zo veel nieuws vergeleken met de voorgaande weken. We zijn weer naar onze groep geweest, waar we weer diverse activiteiten hebben aangeboden. Tenminste dat was het plan! Maar zoals ik al vaker zeg, Zuid-Afrika is Zuid-Afrika niet wanneer er toch heel veel dingen anders gaan. Maandag hebben we in ieder geval een nieuwe activiteit kunnen aanbieden, acrobatiek stond op het programma. Dit is een mooie activiteit voor deze jonge kinderen. Aan de hand van deze activiteit leren ze op elkaar vertrouwen, maar ook leren ze om met elkaar samen te werken in kleine groepjes. Het was fantastisch om te zien hoe de facilitators Bulelwa en Sindiswa aan het werk gingen met hen eigen groepjes, wat zijn ze gegroeid de afgelopen weken op het gebied van lesgeven in sport en spel activiteiten! Een ding is zeker, ons doel is nu al bereikt! Er is meer differentiatie in het na schoolse programma ontstaan en de tijd wordt effectiever gebruikt. Ook zie je dat de kinderen zoveel plezier hebben en dat de kinderen op een leukere manier met elkaar omgaan wanneer er diverse activiteiten aangeboden worden. Dinsdag hadden we namelijk een les waar ze spraken over religie, de les was (nog zacht uitgedrukt) slecht voorbereid en georganiseerd. De kinderen moesten op een leeg a4 enkele voorbeelden namaken die op het bord getekend waren. Naarmate de meeste kinderen klaar waren gingen ze zich vervelen, dit leidde tot ruzies en vechtpartijen in de les! Heftig om te zien, omdat er op dit moment gewoon niets aan gedaan werd door de facilitators zelf. Blijkbaar is dit normaal.. Toch konden wij dit niet verdragen en hebben wij als bijna afgestuurde (jaja! Het gaat hard nu) maar ingegrepen. Dit soort momenten laten wel duidelijk zien waar je het allemaal voor doet en dat het ook waardevol is wat je opgezet hebt de afgelopen 3 maand. Donderdag hadden was weer de laatste donderdag van de maand wat betekende dat er weer een showcase op het programma stond. Er waren veel nieuwe groepen die dit keer ook een act opdroegen. Echter vond ik het deze keer minder indrukwekkend en waren sommige acts erg langdradig. De meeste acts gingen namelijk over Freedoms Day, wat alle Zuid-Afrikanen afgelopen woensdag hebben gevierd en wat vooral veel leeft in de townships! Hier hadden we natuurlijk wel het een en ander over geleerd tijdens het kamp van een paar weken terug, helaas werd het deze keer wederom opgedragen in het Xhosa. Waar wij natuurlijk geen bal van verstaan! Maargoed, laten we niet vergeten dat ze hen best deden en dat is het belangrijkste!

Omdat we woensdag vrij waren, kregen we de kans om dinsdag avond net als alle andere Nederlanders koningsnacht te vieren. Ohja? Maar hebben ze dat wel daar in Kaapstad? Ja zeker wel! De kroeg Dubliner in Longstreet, de uitgaansplek van Kaapstad, was deze avond speciaal gereserveerd voor de Nederlanders. Natuurlijk met oranje ballonnen en niet te vergeten, Nederlandse hits. Andre Hazes, Gerard Joling en Guus Meeuwis, allemaal kwamen ze aan bod. Het was een erg gezellige avond met veel leuke mensen! Wie kan nou vertellen dat hij/zij koningsnacht gevierd heeft aan de andere kant van de wereld? Op Koningsdag zelf hebben we, na een avond die nog lang door ging, niet veel meer ondernomen. We zijn ’s middags bij het meiden team wezen kijken waarbij we trainen die een voetbal wedstrijd moesten spelen. Het niveau was niet zoals we van sommige gewend waren en dus helaas verloren met 0-1!

Zaterdag avond zijn we naar en Rugby wedstrijd geweest, misschien wel de meest populaire sport hier in Zuid-Afrika. Dit was gelijk al te zien toen we bij het stadion aankwamen, heel wat meer mensen dan bij de voetbal wedstrijd van Ajax Cape Town. Zowat het hele stadion zat vol! Op zoek naar onze plek maar, natuurlijk helemaal aan de andere kant van het stadion, maar we hebben het gevonden! Even later ging de wedstrijd DHL Stormers tegen Waratahs van start. Vanaf het begin af aan gingen beide teams er volop in, de een na de ander werd onderuit getackeld en punten bleven opstapelen. Beide teams waren erg gelijk aan elkaar, wat resulteerde in een kleine voorsprong voor de Stormers tijdens de rust. Het publiek zorgde echt voor een goede sfeer en waren laaiend enthousiast. Zelfs zo fanatiek aan het supporten dat ik diverse acties niet heb kunnen zien! ‘BLIJF ZITTEN AUB!’ De tweede helft ging van start, nog 40 minuten te gaan. Het was een nek aan nek race, de Stormers stonden erg lang voor, maar tien minuten voor tijd stonden ze toch echt achter. We hadden de hoop bijna opgegeven, totdat de Stormers ineens weer scoorden. Iedereen natuurlijk super blij! Het stond 30-25. Maar helaas, het was niet lang feest. 1 minuut voor het slot van de wedstrijd scoorden de Waratahs, waardoor de wedstrijd eindigde in 30-32. Naar mijn idee hebben ze gestreden en ik vond het erg leuk om een keer mee te maken! M’n spel kennis is in ieder geval een stuk verbeterd, al blijft het een ingewikkelde en ruige sport.

Zondag middag hebben we ons er voor het eerst aan gewaagt, surfen! Op naar Gary’s surf school dus maar, maar nee! Niet voor een les. We wilden gewoon eens kijken hoe we het vonden en ‘pro-teacher’ Monique heeft ons voorzien van enkele tips. Als eerste hezen we ons in een wetsuit, waarna je leek op een minions en vervolgens kreeg je je surfboard waarmee je de tocht richting de zee kon begonnen! Gelukkig was het water niet koud en de daarop volgende 1,5 uur lagen we volgens mij meer naast het surfboard dan dat we erop stonden. Stukje bij beetje begon het er steeds meer op te lijken en uiteindelijk lukte het aan het eind zelfs een keer om een paar seconden te staan! Het begin van een nieuwe surf carrière is ontstaan hoor! Op de spierpijn en blauwe voet die ik er vandaag aan overgehouden heb,  weten we nu in ieder geval dat we het super leuk vinden om te doen en dat het de volgende keer (Ja, die gaat er nog komen!) geen grote mislukking zal gaan worden onder begeleiding van een ervaren surf instructeur. De best surfers are the one with the most fun! 

Vandaag hebben we nog lekker een dagje vrij! Waarom? Geen idee. Het is een soort ‘public holiday’ dag hier in Zuid-Afrika. Vanmiddag daarom maar weer kijken bij de meiden van ons trainingsteam en hopen dat zij vandaag een puntje mee kunnen pakken. Vanavond is het tijd om lekker uit eten te gaan bij de Sushi en de dag af te sluiten met hoogwaarschijnlijk mij geliefde opa en oma!

De tijd vliegt nog steeds en ondanks dat dit een wat rustigere week was dan alle anderen, hebben we als nog super veel gedaan. Echter heeft de tijd dat we wat minder deden dit weekend ervoor gezorgd dat we extra energie hebben kunnen krijgen voor de laatste weken. Het einde van onze minor zit er nu toch echt aan te komen, wat betekend dat ons diploma steeds meer in handbereik komt te liggen! Ondanks deze gedachten blijf ik natuurlijk onwijs genieten en is elke dag die we hier beleven weer een gift.

Jij kunt het trouwens ook broertje! Goed oefenen voor je examens, zodat we hopelijk samen een groot feest kunnen gaan bouwen eind juni. :)

Voor iedereen die meivakantie heeft, geniet ervan en doe vooral veel leuke dingen!

Tot snel en heel veel liefs uit het mooie Kaapstad,

Marlieke.