3. Ons project is van start!

Molo!
(Hallo in het Xhosa!)

Alweer kan ik zeggen dat een nieuwe week van start is gegaan, wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt!! STOP: Voordat je helemaal naar beneden scrolt om te kijken of mijn blog weer zo lang is als vorige week, deze week is ie een stuk korter! ‘Fieuw’ hoor ik enkelen al zeggen. Maar daarom geen minder leuke week gehad, want alles wat ik hier mee maak blijft gewoon indrukwekkend en bijzonder! Kaapstad is zo’n mooi land, nog steeds geniet ik er elke dag weer opnieuw van.

Ook deze week begon zoals alle anderen weer met de maandag. Tevens ook een dag waarop de taxi weer eens veel te laat kwam opdagen en velen op het kantoor zich al zorgen gingen maken! Want waar blijven die goede hulpjes van Heather nou eigenlijk!? Een uur later aangekomen op kantoor, konden we een goede start maken met onze opdrachten. Deze week hebben we ervoor gekozen om even geen nutteloze klusjes te doen, maar ons geheel te focussen op het halen van onze minor en tevens ons diploma! Niet geheel onbelangrijk! Sorry Heather! Na een productieve ochtend ging het werken op de Bhongolethu opvang nou toch echt beginnen, ik was ontzettend benieuwd naar hetgeen wat komen ging en hoe de kinderen onze spelletjes op gingen vangen. De jonge kinderen kunnen namelijk nauwelijks tot geen Engels spreken (gelukkig zijn er een paar oudere kinderen en de juffen als vertalers ingeschakeld, daarnaast doet gebaren taal ook veel goeds). Maar ondanks dit hebben we toch een leuk en lopend tik spel aan kunnen bieden, genaamd: Chineze muur. We hebben een erg groot en mooi plein tot onze beschikking waar we de komende maanden met heel veel kinderen sport en spel activiteiten kunnen gaan spelen. Daarnaast worden er voor ons ook enkele materialen geregeld die wij tijdens de activiteiten kunnen gaan gebruiken! Het was een geslaagde eerste dag en daarnaast ook een goed begin van ons vernieuwende sport programma bij de organisatie Amy Biehl!

De dinsdag ochtend was net als de maandag ochtend, een ochtendje werken aan school. Om 3 uur zijn we richting Bhongolethu gebracht, waarbij we met z’n 4 op de achterbank moesten van een auto. Oke, in Zuid-Afrika heel normaal.. Maar in een Opel Corsa? En dat Kim het vervolgens ook nog voor elkaar kreeg om met Nicki op haar schoot, ja je leest het goed, haar dagelijkse middag dutje kon doen! HOE DAN? Uiteindelijk zijn we na deze idiote rit veilig gearriveerd op de naschoolse opvang waar de chaos en de hectiek van deze dag vervolgd werd.. In Nederland vinden bepaalde leraren het al erg wanneer ze 30 kinderen in één lokaal hebben. Nou, wij hadden er vandaag 94!! En nee, ik maak echt geen grapje! De kinderen waren hierdoor erg druk en snel afgeleid. Daarnaast was ook één van de teachers ziek en stond we er vandaag qua taal alleen voor! Erg heftig, maar ook heel leerzaam. Wie kan er nou zeggen dat hij of zij 94 kinderen heeft lesgegeven en dat terwijl zij ons niet kunnen verstaan? Wij zijn klaar om af te studeren! :p Het was veel improviseren omdat we natuurlijk niet gerekend hadden op zoveel animo na onze eerste dag, maar al met al was het wel erg gezellig en hebben de kinderen weer lekker kunnen bewegen. Dat is toch waar het allemaal om draait! Een van de kinderen was zelfs zo moe dat hij het voor elkaar kreeg om op een stoeltje, in een veel te klein lokaal, met 93 zingende kinderen in slaap kon vallen.

Toen was het alweer woensdag, de eerste dag waarop we niet naar het kantoor hoeven. Vanaf deze week hebben we ervoor gekozen om alleen op de maandag en dinsdag te helpen op het kantoor en de woensdag en donderdag voor ons zelf te houden, zodat we tijdens deze ochtenden in alle rust bezig kunnen aan onze eindopdrachten. Natuurlijk hebben wij ons hier de eerste dag goed aan gehouden, niet dus. Tevens was dit ook de eerste dag waarop wij te laat waren en we de taxi dus niet op de kop konden geven. Oeps! Gelukkig heeft niemand er iets van gemerkt. Bij aankomst konden we na een uur vertrekken richting onze groep. Na zo’n dag als gister zou je denken dat het alleen maar beter zou worden, gelukkig was dit ook het geval. We hadden vandaag rond de 60 kinderen, konden de spelen herhalen waardoor het erg leuk en goed liep. De kinderen snappen steeds beter wat ze moeten doen bij het spel dat deze week centraal staat. De juf was erg enthousiast en zat vol bewondering te kijken. Toen ze hoorde dat wij voor haar een map gingen ontwikkelen met allemaal van dit soort sport en spel activiteiten erin, sprong ze zowat een gat in de lucht. Volgens mij heeft ze nu al zin om dit in juni te gaan gebruiken! Naast dat de activiteit van deze week steeds beter gaat lopen, merk je ook dat je na een paar dagen al steeds betere contacten en relaties kunt opbouwen met de kinderen uit deze groep. Ze gaan je accepteren, meer vertrouwen en vinden het super leuk dat je er bent. Natuurlijk vind ik het ook super leuk dat ik daar mag zijn, ik vind het zo bijzonder dat we wat kunnen betekenen voor deze jonge kinderen!

Donderdag kwam Amanda, onze begeleidster van Amy Biehl Foundation, langs om te kijken wat wij doen met ons project. Op en top voorbereid kwamen wij aan op de naschoolse opvang, maar toen we de school binnen stapte zagen we dat het er iets anders aan toe ging dan voorgaande dagen. Er werd een zaal vol gezet met allemaal stoelen waarop alle kinderen van de naschoolse opvang plaats konden gaan nemen. Toen ging er bij ons een lampje branden, er stond een ‘Showcase’ op het programma. Elke laatste donderdag van de maand staat in het teken van zo’n voorstelling. Op de naschoolse opvang zijn namelijk diverse klassen die verschillende soorten activiteiten volgend. Deze middag stond in het teken van optredens en het laten zien van de ingestudeerde stukken. De voorstelling begon met Drama, kinderen uit deze groep hadden korte stukjes ingestudeerd. Een jongen van ongeveer 12 jaar, hoge sokken, zwarte schoentjes, korte broek en een witte blouse kwam het podium opgelopen. Hij bracht z’n stuk zo goed, dat wij er keihard om moesten lachen zonder hem ook maar te hebben verstaan. Alles werd namelijk in het Xhosa vertelt. Deze Drama act werd vervolgd door een groep met allemaal koper blazers, ze speelden zelf gemaakte stukken. Erg leuk! Er zijn hier genoeg trompettisten voor de dubbelbloazers pap! De koper blazers werden afgelost door de groep van het drama, zodat de marimba groep zijn spullen kon klaar zetten. Ook zij hebben mooie muziek laten horen. Tevens hebben we ook zang, drama, dans (I LOVE IT, zo indrukwekkend weer), een act door alle teachers en nog meer drama kunnen bewonderen. De volgende keer gaan wij met onze groep ook een act instuderen, zodat ook deze kinderen een keer in de spotlights kunnen staan. Het was in ieder geval een leuke middag, erg gaaf om te zien wat alle andere groepen hier doen. Ook voor Amanda, want die mag gezellig nog een dagje bij ons langs komen! ’s Avonds zijn we op tijd ons bed in gedoken, om uitgerust de volgende dag te kunnen beginnen. Helaas werd onze nachtrust enigszins verstoord door onze Duitse huisgenoot en haar vriend die ’s middags aangekomen was in Kaapstad…

Het weekend is begonnen, om 07:15 uur uit bed om te ontbijten en ons voor te bereiden op onze klim. Maar wacht.. Geen zon, een dik pak wolken, regen!? Zoals Nicki altijd zegt: ‘Ken je het verhaal van die drie meiden die de tafelberg wouden beklimmen? Die zijn nooit gegaan..’ Daar ging onze planning! Dan maar een dagje winkelen, wat erg wat erg. Zou je denken dat we ’s avonds met allemaal mooie nieuwe zomerse Afrikaanse kleren thuis kwamen.. Nou nee hoor, truien en ook nog eens van de H&M. Al met al was het erg gezellig en hebben we van deze dag toch nog wat moois kunnen maken! Zaterdag ochtend zijn we naar de Biscuit Market geweest, ook wel de Old Biscuit Mill genoemd. Dit is een grote markt waar we rond hebben gelopen langs de vele winkeltjes, kraampjes met accessoires, maar ook de eet en drink tentjes hebben geslenterd. Hier hebben we natuurlijk genoten van een verse smoothie, een broodje kip met pittige!!!! Saus en als toetje cheesecake. En dat allemaal als ontbijt! Na dit zware ontbijt zijn we door gereden richting Clifton Beach 4th. Hier hebben we de hele middag genoten van de zon en de hoge golven. We hadden een mini privé strandje bijna helemaal voor ons zelf! ’s Avonds hebben we fanatiek spelletjes gespeeld, een avondje uit leek ons niet zo gezellig omdat heel Kaapstad was leeggelopen richting een groot festival Ultra, waar wij natuurlijk geen kaartjes voor hadden!

Vandaag zijn we op tijd richting Muizenberg gereden, dit is een van de bekendste surf stranden van Kaapstad. Tevens ook bekend van de gekleurde huisjes op het strand, die er op foto’s toch beter uit zien dan de staat waar ze nu in verkeren. Ze hebben toch echt een likje verf nodig! We wilden eigenlijk gaan surfen, alleen was het op deze zondag wel erg druk wat zou betekenen dat de andere surfers in gevaar gebracht zouden worden. Niet door de haaien die er voorbij kunnen zwemmen, maar gewoon omdat wij er naar mijn idee super goed in zullen zijn… Daarnaast konden we er niet echt een strand dagje van maken, er was te veel wind en te weinig zand om lekker te kunnen gaan liggen. Uiteindelijk zijn we in een zwembad beland waar wij als enige blanken flink ons best deden om nog wat bruiner te worden. Je raad het vast al? Verbrand! In de middag zijn we na dit badder middagje richting Kalk Bay gereden, dit is een klein vissers dorpje. Hier hebben we rond gelopen, een kleinschalige vismarkt meegemaakt en onze eerste cocktail gedronken. Denk je vervolgens dood gewoon een grote bruine steen te zien liggen, bewoog die ineens! 2 zeeleeuwen lagen lekker te chillen op de kant, hun vrienden zwommen in de naastgelegen haven. Erg grappig om die dieren ook eens in het wild te zien, normaal kom je die alleen maar tegen tijdens een dagje Dolfinarium! Daarnaast viel me op dat je om de 10 meter jonge kinderen tegen komt, die met een flesje rijst een ritme maken en vervolgens allemaal dezelfde liedjes zingen, natuurlijk draait het allemaal om geld. Best zielig dat dit zo moet, maar ze kunnen ook erg arrogant en zeurderig zijn! Op de planning stond om lekker uit eten te gaan in Kalk Bay, maar uiteindelijk hebben we er maar voor gekozen om terug te gaan richting Observatory. Dit is de wijk waar wij wonen in Kaapstad! Hier hebben we heerlijk gegeten en gelijk maar gereserveerd voor aankomende donderdag. Ik denk dat we onze stam kroeg/restaurant gevonden hebben!  

Al met al was het wederom weer een week waarin we veel verschillende dingen hebben mogen ervaren, wat natuurlijk erg leerzaam voor ons is! We weten nu waar we aan toe zijn met onze stage en weten dat ons project aangemoedigd word door de lokale mensen, dit geeft mij in ieder geval veel energie om er wat moois van te gaan maken! Het enige jammere is dat we maar 4 uur per week bezig zijn met het geven van sport en de rest van de uren in de auto of op kantoor doorbrengen. Maar ach, deze kinderen krijgen eindelijk enkele sport uren die ze nodig hebben voor hun ontwikkeling! En zoals ik eerder al zei, daar draait het allemaal om. Ben je erg benieuwd geworden naar beelden van onze eerste week? Een filmpje is te zien door onderstaande link aan te klikken.

https://www.youtube.com/watch?v=4dLEUzQQTOQ&feature=youtu.be

Ik ga nu lekker mijn rust pakken en me klaar maken voor een nieuwe week! Ik heb er zin in!

Hele dikke knuffel en veel liefs,
Marlieke.